Uit de pen van ....Arie Kooiman

Het team waar Marjo in speelde had wel een trainer (Gerard Barendregt) en ik nam tijdens de wedstrijden het coachen voor mijn rekening. Het team waar ook Timon en Elwin en de tweeling Smeulers in speelden werd toen ook kampioen. De kampioensfoto hangt nog in de bijruimte op het bord. Dit team was het enige team dat kampioen werd in het jaar dat Albatros 35 jaar bestond. In die periode werd er alleen maar snacks verkocht in de kantine en in overleg met de kantine commissie mocht ik patat kopen om het kampioenfeestje op te vrolijken. Vanaf die tijd is patat ook in de kantine in het assortiment opgenomen.

Bij mijzelf ging het ook kriebelen en ik ben toen ook lid geworden en ging bij de recreanten spelen. In die tijd waren er zelfs 2 recreanten teams. Uiteindelijk bleef er nog maar één recreanten team over en met dit team zijn we in de zaal kampioen geworden. Aartsrivaal Merwede hebben we in een bloedstillende laatste competitiewedstrijd (we hadden allebei het zelfde aantal wedstrijdpunten) in Sliedrecht verslagen. Door het ouder worden van het team en slepende blessures die op een bepaalde leeftijd naar voren kwamen zijn we over gegaan in alleen maar trainen op de woensdagavond.
Op dit moment zijn de recreanten bij de BBB ingestroomd, maar door Corona ben ik al 1 ½ jaar niet meer op de club geweest. Eén keer per maand probeer ik mijn verantwoordelijkheid t.o.v. Albatros in te vullen door op zaterdag in de keuken mijn talenten te tonen. Dit was mijn verhaal en ik geef de pen door aan Anja Vogelesang.