Op een zaterdag in juni trof ik Ria van der Ent weer eens op het Albatrosveld, dit keer bij een wedstrijd van F4. Immers, Ria is de oma van Thomas, Lieke, Emma en Romee Zoutewelle en komt graag en vaak naar de wedstrijden van haar kleinkinderen kijken. Zo werd een afspraak gemaakt om het verhaal achter deze wisselbeker boven water te krijgen.
Thuis op de bank in de Sperwerstraat doet Ria enthousiast het verhaal uit de doeken. Zij leerde Aat, Aart met een r is dus niet correct, in Lombardije kennen als buurt- en kerkgenoot. Toen zij allebei de PABO in Rotterdam doorliepen konden de twee studenten het erg goed met elkaar vinden en van het een kwam het ander. Aat en Ria hebben allebei jaren voor de klas gestaan, eerst in Rotterdam en later bij Zwijndrechtse basisscholen.
Ria (Vaandrager) korfbalde eerst bij het Rotterdamse Blauw-Wit, maar maakte toen ze in Lombardije woonde de overstap naar het Barendrechtse Vitesse. Aat was een voetballer, maar rolde via Ria in de korfbalsport. Hij begon bij Vitesse als schrijver van de wedstrijdverslagen en mocht meeluisteren met de besprekingen van o.a. trainer Bram van Geffen. Zijn artikelen hadden soms wel een kritische ondertoon en Aat kreeg steeds meer gevoel bij het sociale korfbalspel. Al snel werd hij wedstrijdsecretaris en was hij op zaterdag van vroeg tot laat op het veld te vinden. Hij schreef bovendien op zaterdagavond de weekbrief en bracht deze vervolgens zelf op zondag rond.
In die tijd werd hij ook regelmatig gepolst door de korfbalbond en zo werd hij bestuurder bij de afdeling Rotterdam. Hij kende daar iedereen en stond aan de basis van de bekercompetitie voor de B-jeugd in 1998. Na zijn overlijden in 1999 kreeg de wisselbeker zijn naam en werd aan Ria gevraagd deze aan de bekerwinnaar uit te reiken. Zij wilde dat natuurlijk graag doen, maar bij die ene keer is het gebleven.
Ria speelde zelf jaren in het eerste team van Vitesse en coachte na haar actieve carrière begin jaren ’90 dochter Mariët in de D-tjes. Mariët maakte overigens als jong A-talent in 1998 de overstap naar Albatros en hoe het haar daar vergaan is weten we allemaal! Zij trouwde met Marthijn en speelde een aantal jaren in de selectie.
Als trainster bezocht Ria met diverse Vitesseteams Nederlandse kampioenschappen en onlangs was zij nog toeschouwer bij het NK voor D-teams in Vleuten waar kleindochter Lieke met Albatros D1 speelde. Zo is de cirkel dus weer rond.
Ria haalt graag verhalen van vroeger op en dat gebeurt op het Albatrosveld nog met enige regelmaat met ouders en oud-spelers. De basis van korfbal verandert immers niet, het is en blijft een sociale familiesport.
De Aat van der Ent-bokaal Aat van der Ent
De interviewer is weer wat wijzer geworden en zal het KNKV nog even laten weten dat de naam op de beker gewijzigd moet worden. Ik wil Ria hartelijk bedanken voor het leuke gesprek!
Petra Barendregt
