De reis verliep voorspoedig maar eenmaal in Enschede aangekomen werd ons geduld nog even op de proef gesteld. We waren natuurlijk niet de enigen…
In een lange file werden we naar onze tenten gebracht: tent 143 voor de dames en 145 voor de heren. Helaas zat tussen ons in tent 144 met een ander gezelschap dat zeer luidruchtig was, met name om 5 uur in de ochtend! Maar verder waren de tenten super: er waren voldoende (stapel) bedden en er was licht, elektriciteit, stekkerdozen en zelfs kluisjes. Dat is nog eens luxe kamperen!
Na een erg vroeg maar lekker diner vertrokken we met grote bussen naar Hengelo, naar het FBK-stadion, waar de openingsceremonie plaatsvond. Het thuisfront kon meekijken via een livestream en zag dat Albatros luid en duidelijk in beeld kwam. Erik Dijkstra en Gregory Sedoc noemden zelfs de naam van onze vereniging! Wát een feestje was dat: een hele ereronde lopen en toegejuicht worden door Pieter van Vollenhoven, Kjeld Nuis en vele anderen. Mark Tuitert mocht de Olympische vlam ontsteken, samen met een ambassadeur van de Special Olympics en daarna brak het feest los toen Ronny Ruysdael ging optreden. De polonaise liep door het hele stadion gelopen!
Toen we weer terug waren in het Olympisch dorp stonden op onze picknicktafels pakjes drinken en zoutjes voor ons klaar; wat werden we verwend. Zo konden we gezellig nog wat kletsen en nagenieten van de opening. Niet al te laat naar bed want de volgende dag moesten we vroeg op! De meeste wekkers stonden tussen half 7 en 7 uur maar dat had dus niet gehoeven…
Na het ontbijt, heerlijk buiten in het zonnetje, vertrokken we richting bus. Oeps, die bleek nét vertrokken! Kon de buschauffeur misschien bij de rotonde even terugkomen? Ja hoor, geen probleem, behalve dan dat er nog maar twee zitplaatsen waren… Gelukkig mochten we ook staan in de bus en zodoende kwamen we nog net op tijd in Vriezenveen aan, waar we de openingswedstrijd tegen GKV mochten spelen. Het bleek een leuk team waar we goed aan gewaagd waren maar gescoord werd er niet. Bij de andere wedstrijden tegen Dijkvogels G1 en G2, Merwede en Tempo werd er wel gescoord, maar voornamelijk door de tegenstander. Joop en Bob wisten nog wel een doelpunt te maken en het waren leuke, sportieve wedstrijden maar echt spannend werd het niet. Lekker gedoucht en daarna weer in de bus terug naar het Olympisch Dorp om te gaan eten. Alweer lekker buiten in het zonnetje. ’s Avonds was er een gezellig feest met diverse artiesten in de grote tent. Na afloop nog even gezellig bij de tent gezeten en toen naar bed. Zouden de buren ons nu wat langer laten slapen?
Nee hoor, om 5:15 uur werden wij weer wakker door het “lieflijke stemgeluid” van onze buurmannen. Fluisteren komt blijkbaar niet in hun woordenboek voor. Zodoende stonden we ook al vroeg voor Iris te zingen want die was vandaag jarig! Ze zou die dag nog veel vaker in het zonnetje worden gezet. Na het ontbijt pakten we de laatste spullen in en vertrokken, deze keer met eigen vervoer, naar de korfbal. We hadden hetzelfde programma als gisteren, speelden nu de returns. Dijkvogels had één team terug getrokken dus we hoefden maar vier wedstrijden te spelen vandaag. Dat kwam goed uit want de korte nachten, het warme weer en alle inspanningen begonnen voelbaar te worden. Bob had gisteren bij de eerste wedstrijd al zijn enkel geblesseerd en kon eigenlijk niet meer meespelen. Hij probeerde het nog wel tegen Merwede maar helaas…Dit betekende voor de anderen: alle vier de wedstrijden helemaal uitspelen! Deze keer lukte het GKV wél om een keer te scoren dus onze kans om nog een wedstrijd te winnen, werd steeds kleiner. In de allerlaatste wedstrijd mocht de jarige Iris nog een doelpunt maken en dat werd met luid gejuich ontvangen door zowel de tegenstander, het publiek als door onszelf. Een prachtig moment en een leuke afsluiting. Roeli, Samantha, Simone, Iris, Joop, Maarten, Ousama, Cas en Bob, jullie hebben het fantastisch gedaan! We zaten in een sterke poule maar hebben er toch hele leuke en sportieve wedstrijden van weten te maken. Jullie mogen trots zijn op de vijfde plaats!
Na de prijsuitreiking vertrokken we moe maar voldaan richting Zwijndrecht waar we ontvangen werden door veel ouders. Het was een geweldig weekend waarin jullie hebben laten zien dat sportiviteit belangrijker is dan winnen. Bovendien zagen we een (h)echt team dat goed voor elkaar zorgt en veel plezier heeft met elkaar.
Bedankt allemaal, we hebben van jullie genoten! Namens Frank en Fred,
Evelien
Nog even nagenieten? Kijk dan op www.specialolympics2022.nl
